بر اساس بررسی ها صورت گرفته در چند دهه اخیر مشخص شده که خصوصیات زلزله های حوزه ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﺘﻔﺎوت از زلزله های حوزه دور از ﮔﺴﻞ است، ازجمله این تفاوت ها مؤلفه قائم زلزله است. عدم درنظر گرفتن ویژگی های زلزله های نزدیک گسل ممکن است خسارات و فجایع انسانی و زیست محیطی ناشی از وقوع این نوع از زلزله را چندین برابر کرده و آثار ناشی آن بر محیط و سازه های موجود تا مدت ها قابل جبران نباشد (بخش عمده این خرابی ها در فاصله کوتاه رومرکزی، به خصوص در اعضای قائم دهانه بلند پل ها، سازه ها و ساختمان ها مربوط به مؤلفه قائم زلزله است). بر طبق مطالعات صورت گرفته در این حوزه مشخص شد که بررسی مؤلفه قائم و ارتباط آن با مؤلفه افقی زلزله های حوزه نزدیک گسل در ایران مورد غفلت واقع گشته و تاکنون در ایران در این زمینه اقدامی صورت نپذیرفته است، این درحالیست که مشخصاً در آیین نامه ها و پژوهش های بین المللی این ضریب به صورت دقیق (نسبت V/H) تعیین شده است. بنا بر اهمیت بحث، به تعیین نسبت مؤلفه قائم بر مؤلفه افقی بر اساس داده های حوزه نزدیک گسل ایران پرداخته و با استفاده از تعداد 69 زلزله حوزه نزدیک گسل (نه صرفا دارای پالس) که در فاصله رومرکزی کمتر از 30 کیلومتر و با بزرگای گشتاوری حداقلی 5 و حداقل شتاب ماکزیمم 200 متر بر مجذور ثانیه که در داخل ایران روی داده، نسبت طیفی V/H تعیین شده است. در نهایت پیشنهاد شده است همچون سایر استانداردها، آئین نامه ها و پژوهش های صورت گرفته که با استفاده از فرضیات ساده ای نظیر مقدار دوسوم نسبت طیفی V/H تعیین شده است از مقدار 0/71 برای تبدیل طیف پاسخ شتاب مؤلفه افقی به طیف پاسخ مؤلفه قائم داده های حوزه نزدیک گسل ایران استفاده شود.